De landschaps- en natuurwaarden van dit gebied verdienen aandacht voor het behoud en de ontwikkeling. Vanwege onze passie voor natuur in het algemeen en dit gebied en haar omgeving in het bijzonder hebben wij naar het goede voorbeeld van Cor (1928-2001) en zijn vrouw Trees (1930) de waarden van ons bosperceel substantieel vergroot. Hierna volgt een korte uiteenzetting van de uitvoering van het plan.

Vanaf de oprichting (1950-1960) van de zomerhuisjes in dit gebied bestond de houtopstand voornamelijk uit grove dennen. Doordat de dennen dicht op elkaar geplant waren (waardoor ze recht omhoog groeien naar de zon) drong er nauwelijks zon door in het bos. Diversiteit in houtopstand was niet groot omdat zaailingen van andere bomen en struiken te weinig licht opvingen om zich te ontwikkelen. De vegetatie op de bodem bestond vooral uit gras en aan de randen van het bosgebied bij de overgangen naar bijvoorbeeld zandpaden wat grotere verscheidenheid aan plantengroei. Hierbij kunt u denken aan: braam, brandnetel, dovenetel, vlier, vuilboom, taxus, hulst, krent, Amerikaanse vogelkers met hier en daar loofbomen zoals berk, inlandse eik en beuk. Vanaf 1972 zijn in ons bos zaden en pootplanten geplant van inheemse vegetatie voornamelijk bestaande uit: inlandse eik, berk, beuk, vlier, taxus, hulst, vuilboom en krent. Naast het planten van inlandse vegetatie is begonnen met het verwijderen en verwijderd houden van de Amerikaanse vogelkers, ook wel “bospest” genoemd. In de loop van de jaren hebben wij dood hout en bladeren zo veel mogelijk laten liggen waardoor een humusrijkere en meer gevarieerde bodem is ontstaan met spontane groei van varens. Op een deel van de perceelgrens is een houtwal en een composthoop aangelegd. Van een aantal gekapte grove dennen hebben wij met opzet een deel van de stam laten staan. In de stammen broeden allerlei vogels en vormen een ‘insecten hotels’.